spód — m IV, D. spodu, Ms. spodzie; lm M. spody 1. «dolna część czegoś, zwykle stanowiąca podstawę lub dno» Dębowy spód łodzi. Obuwie na sztucznych spodach. Położyć sweter na spodzie szafy. Robić spód do skrzynki. ◊ Na spodzie, u spodu; na (sam) spód… … Słownik języka polskiego
świetlik — m III, D. a, N. świetlikkiem; lm M. i 1. «Euphrasia, roślina zielna z rodziny trędownikowatych, półpasożyt na korzeniach roślin; występuje prawie w stu gatunkach w Eurazji, Australii i Ameryce; w Polsce pospolity jest zwłaszcza świetlik łąkowy o… … Słownik języka polskiego
spód — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. spodu, Mc. spodzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dolna część lub dolna (odwrotna) strona czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spód wozu, okrętu, walizki. Spód kołdry, materiału. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gąszcz — m II, D. u; lm M. e, D. ów a. y 1. «gęste skupienie roślin, zwłaszcza drzew lub krzewów; gęstwina» Gąszcz krzaków. Zwarty gąszcz leszczyny. Nieprzebyte gąszcze lasu. przen. «gęste skupienie, nagromadzenie, kłębowisko jakichś przedmiotów, zjawisk … Słownik języka polskiego
kur — m IV, DB. a, Ms. kurze; lm M. y, D. ów 1. reg. «kogut» ∆ zool. Kur bankiwa → bankiwa ◊ Czerwony kur «pożar» ◊ przestarz. Pierwszy, drugi, trzeci kur a. pierwsze, drugie, trzecie kury «pora, kiedy pieją kury, tj. północ, brzask i świt» □ Kur pieje … Słownik języka polskiego
łzawnik — m III, D. a, N. łzawnikkiem; lm M. i 1. → łzawnica 2. bud. «rowek lub podcięcie w spodzie elementu wystającego poza lico ściany (gzyms, płyta balkonowa itp.); zapobiega ściekaniu wody po ścianie» … Słownik języka polskiego
pancernik — m III, D. a, N. pancernikkiem 1. B.=M.; lm MB. i mors. «okręt wojenny o silnym uzbrojeniu artyleryjskim i opancerzeniu, przeznaczony głównie do zadań bojowych wymagających silnego ognia artylerii; okręt liniowy» 2. B.=D.; lm MB. i zool. «ssak z… … Słownik języka polskiego
spodni — «będący na spodzie, pod spodem czegoś, będący pod czymś; dolny, niższy» Spodnia warstwa skał, osadów skalnych … Słownik języka polskiego
spodousty — + zool. spodouste «Selachia, podgromada ryb chrzęstnoszkieletowych charakteryzujących się m.in. otworem gębowym na spodzie głowy, kilkoma parami szczelin skrzelowych i ostrymi zębami występującymi w kilku szeregach; należą do nich rekiny,… … Słownik języka polskiego
gąszcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gęste skupisko wysokich roślin : {{/stl 7}}{{stl 10}}W części ogrodu rozciągał się gąszcz krzewów owocowych. Dojrzałe gruszki… … Langenscheidt Polski wyjaśnień